Hutsepruts

Na de sew challenge kwam  Marjolein  op het idee om iedere maand een soort challenge te doen onder het mom van "Let's stick together!" En aangezien ik door zo een challenge wel een beetje uit mijn comfortzone word getrokken en op die manier dus een beetje uitgedaagd wordt eens iets anders te doen gaf ik me op om mee te doen voor de maand april.  De drie criteria deze maand waren: 1 Zomer 2 Een stofje wat je al lang in de kast hebt liggen 3 Een ongebruikt patroon. En ja dat was eens een idee. De twee stofjes die ik voor dit jurkje gebruikte zijn een van de eerste stofjes die ik aankocht toen ik begon te naaien. Ik had ze eigenlijk gekocht om een vlaggenlijn te maken voor mijn metekindje bijna 6 jaar geleden. En ja toen natuurlijk veeeeeeeeeeeel te veel gekocht en ja ik wist nooit waarvoor ze te gebruiken ;-)  Dan een patroontje dat je nog nooit gebruikte. Ik heb gekozen voor de  amare dress van sofilantjes . Ik vind het een heerlijk zomers patroontje en

Nederlands/English Ons middelste nichtje wilt graag stralen in jurkjes. Roze is haar lievelingskleur en ja zwieren en froezels dat is helemaal punten scoren. Dus ja wat doe je dan als tante ;-) Juist je duikt in je stoffenkast en kiest een mooi, roze stofje uit. Ik koos dit keer ook weer voor de Polina Dress van Coffee and Tread Patterns. Het is echt een superpatroon en ideaal voor meisjes. Ik maakte de vier jaar voor ons bijna vierjarig prinsesje. Ik koos voor een strik op de rug en de lange ruffle. Ik korte hem iets in omdat ik dacht dat dat mooier viel maar ik denk dat ik hem ook wel lang had mogen laten. En om helemaal te scoren koos ik voor de cirkelrok. En ze was meteen happy! De jurk mocht niet meer uit en ze ging vol trots op de foto! Our niece would loves to wear dresses. Pink is her favorite color and yes, a circle skirt and ruffles makes it complete! So yes, what are you doing as an aunt ;-) Just dive into your fabriccloset and choose a beautiful pink fabric.

De zoon vond dat zijn kleerkast ook wel wat zomerser en vrolijker kon. Ik had een tijdje geleden online stofjes gezocht samen met hem en hij vond dit dierenstofje van  De Stoffengalerij  heel mooi. Dus ja en aangezien ik de theo van  Zonen09  best graag maak besloot ik voor hem dan ook maar zo een hemdje te maken. Ik tekende de 110 voor mijn deugenietje en die past hem perfect! Ik vind de foto's heel mooi, maar begin ineens te zien dat ons kleine ventje al groot aan het worden is :-( ;-) Ik wilde er nu toch knoopsgaten opzetten en nu de juiste kant sluiten maar hijzelf had liever drukknoopjes, zo waar je op moet pitsen mama.  Onze drie-jarige heeft echt al een eigen mening. Hij wilde ook de kleur kiezen. Ik dacht eerder voor het blauwe uit de origami-diertjes te gaan, maar hij koos groen. Dus ja dan maar groen zeker ;-) En ja de rest wijzen de foto's wel uit zeker ;-) Heel veel groetjes en  hopelijk tot een volgende keer :-)

Soms koop je stofjes en heb je totaal iets anders voor ogen wat je er mee wilt maken dan het uiteindelijk resultaat! Zo ook dit stofje. Ik had dit gekocht in de kwantum om een tas mee te maken. Ik wilde namelijk een nieuwe tas maken voor het werk. Eentje waar mijn laptop goed in past. Nu ja ik wist natuurlijk weer niet hoeveel stof ik nodig had en aangezien ik het wel een tof en hip stofje vond dacht ik, we nemen maar 1,5m. Thuis gekomen zei manlief meteen dat hij het een megatof stofje vond, leuk voor een shirt zei ie. Natuurlijk is dit een katoenen stof en dus niet geschikt voor een shirtje, maar ja hem dat uitleggen zag ik niet zo zitten dus ik poederde hem wat af, ja pech, het is voor mijn tas. Maandags moest manlief echter werken terwijl ik nog kan genieten van een weekje vakantie met de kindjes. Dus ik dacht we zullen hem toch eens verwennen. Dus dit was mijn stiekeme projectje deze week. Manlief is er heel blij mee, alleen in mijn geheimhoud-poging heb ik een foutje g

Nederlands/English Dit topje wilde ik vorig jaar al maken maar het kwam er steeds niet van. Dit jaar dacht ik, ik ga er meteen werk van maken want anders stel ik het weer uit. De butterfly top van  La Maison Victo r vond ik zo tof. De mouwtjes die zo speels vallen en het mooi en sierlijk maken. Op ons uitstapje naar het  Stoffenhuis  in Bree mocht dochter een stofje kiezen. Samen met Sincha koos ze  dit , ze had namelijk zo haar eisen, het moest zacht zijn en natuurlijk roze. Nu aangezien dit rekbaar is dacht ik, gemakkelijk dan moet er geen rits in. Hierin heb ik me echter wel wat verkeken, want helaas toen ik alles ineen stak lubberde het en de kraag stond veel te ver open. En natuurlijk bij het lostornen tornde ik een gat :-( Na een snelle pasbeurt zag ik gelukkig dat haar shirt vrij aan de lange kant was dus ik besloot een stukje hiervan af te snijden en dat dan als nieuwe boord te gebruiken en dan maar heel voorzichtig om te zomen. Gelukkig lukte dit helemaal! Zo

Vorig jaar had ik besloten dat ik een jas ging naaien voor de kids! Ik maakte voor de zoon twee jassen die kun  hier  en   hier  zien. Het voordeel van een jas is daar kijk je iedere keer naar en je bent dus iedere dag trots en happy als ze het aan doen. Daarom besloot ik ook, dit jaar in actie te schieten voor de zomerjassen. De kids gaan hier naar school en regen of geen regen ze spelen buiten. Helaas is het hier niet altijd schoon weer en soms ook regenachtig dus ik wilde een fijne waterbestendige jas maken. Ik had de vorige keer in softshell gewerkt bij zijne laatste jas en dat was me heel goed bevallen. Nu wilde ik dat weer doen,... Nu ik had me voorgenomen weer eens een ander model te proberen. Ik ben nog steeds verliefd op de  Lewis Coat  hoor daar niet van, maar om drie ongeveer dezelfde jassen te hebben vond ik toch een beetje te veel. Ik had de Lars van Zonen 09 getekend. Ik tekende de 110 voor mijn driejarige en korte de armen wat in. Ik had via via gehoord dat ze l

Ik ging op naaikamp en mijn god wat keek ik daar naar uit er werd een speciaal facebookgroepje opgericht en daarin werden al een heleboel berichtjes geplaatst die je helemaal in de mood brachten ;-) Op een gegeven moment poste Sabrina, een enthousiaste lieve dame, dat ze testers zocht voor haar nieuwe patroon de Mairena. Het is een kleine praktische portemonnee waar je toch van alles in kwijt kan, zoals pasjes of een foto van de kindjes en natuurlijk kleingeld en briefjes. Ik gaf me meteen op want ja ideaal, ik kon het dus testen tijdens het naaikamp en ik zat bij de ontwerpster dus als ik vragen had kon ik ze stellen. Ik had in het begin toch wel wat schrik. Eigenlijk is dat nergens voor nodig want als je stap voor stap werkt kun je niet veel fout doen. Waar ik wel wat sukkelde was met de afstanden van de ritsstukjes maar Sabrina paste dat aan. Ook het inzetten van de binnenportefeuille deed ik eerst mis, ik denk dat dat meer te maken heeft met mijn logisch inzicht dan met