Doorgaan naar hoofdcontent

We gaan op vakantie en nemen mee....

Nu het groot verlof is kunnen we eens op vakantie met ons hele gezin. Ik kijk er al een hele tijd naar uit. Maar ja met vijf man op vakantie wil zeggen veel ( lees heel heel veel) spullen mee. 
Zeker omdat de oudste net vijf is en de jongste nog maar een half jaar. 
Ok we gaan naar een bungalowpark dus gelukkig hoeven we niet te zeulen met bedjes enzovoort maar de dubbele buggy kan niet ontbreken... alhoewel...
Ik zag laatst iemand een heel mooie foto posten van een zelfgemaakte draagdoek en ik dacht meteen dat wil ik ook proberen.
Via wat research kwam ik uit bij het gratis patroon van knippie. Maar met het lezen van de handleiding zonk de hoop me al in de schoenen. 
Ik miste enkele ondersteunende foto's of tekeningen. En bijgevolg stelde ik mijn projectje maar weer uit. 
Op internet had ik wat zitten zoeken naar ergonomische dragers maar die zijn best prijzig en ik weet niet zeker of de dochter er wel graag in gaat zitten. De tricot slen was bij haar namelijk ook niet zo een succes.
Gisteren haalde ik het dan toch nog maar eens boven. Vol goede moed begon ik er aan.
Ik koos de maat 74,86,92 in de hoop dat ons zoontje die maat 98 heeft er dan eventueel ook in kan. Ik veranderde ook het kapje want ik wilde liever een echt kapje.
Het knippen vond ik al spannend. Zit ik wel telkens juist met de stofvouw?
Ook het naaien liep niet van een leien dakje. Verschillende keren moest ik alles lostornen. Maar gaande weg kreeg de doek vorm en kreeg ik er toch goede moed in.
Toen hij af was mocht manlief hem direct testen met onze dochter.




Zoonlief wilde ook graag testen en aangezien ik deze maat genomen had rekeninghoudend met hem, kon ik natuurlijk niet wachten!!!


Patroon: gratis drager van de knippie
Stof: canvassen van de kwantum



Reacties

Populaire posts van deze blog

The Sew-Challenge: een lente maaksel

For English scroll down Deze week is het mijn beurt om met trots mijn creatie te tonen naar aanleiding van de sew-challenge. Vorige maand ben ik namelijk nog eens naar een blogmeet  georganiseer door  Davina  van de blog Woohoo by Davina geweest. Het was een super leuke ervaring. Mensen leren kennen van blogs en daar gezellig mee babbelen. Daar werd er ook gevraagd of we nog mee wilden doen aan de sew-challenge zoals vorige keer en ik twijfelde geen seconde en gaf me op. Ik werd gekoppeld aan een heel getalenteerde dame, namelijk Isabel van de blog  bel'Etoile . Deze dame naait niet alleen super mooie en creatieve kledingsstukken ze ontwerpt er ook nog eens. Ja, ik moet jullie niet vertellen dat ik het even warm kreeg. Voor degene onder ons die het nog niet gezien hebben, ze heeft ook een nieuw prachtig patroon uit dat je hier kan kopen! We mochten deze keer onze drie criteria in overleg afspreken en daar waren we het rap over eens. Het leek ons wel leuk iets te maken met

Een mix-match jurkje naar eigen ontwerp

Mijn ultieme ontspanning na een dag werken is even achter mijn naaimachine kruipen. Even nergens anders aan denken, me even concentreren op het patroon of het naaien zelf. En dan gewoon even alles van me afzetten. Voltijds werken en drie kindjes in huis hebben het is soms een hele organisatie dus ik kijk echt uit naar die avondjes ontspanning ;-) Maar ja soms twijfel ik ook wel over hetgeen ik naai. Is het wel mooi genoeg, is het draagbaar, ... Want heel vaak hoorde ik van mensen: "Ja, mijn mama naaide vroeger ook en ik MOEST dat aan!" en dat is iets wat ik wil voorkomen bij mijn kindjes. Ik zou niet willen dat het naaisel van mama niet mooi genoeg is of er slordig of goedkoop uit ziet. En ja veel zelfvertrouwen heb ik helaas ook niet en ik ben dan ook nog eens een pietje precies dus soms werkt elkaar dat allemaal wel een beetje tegen. Nu als je denkt," hey en toch blogt die? !" Ja dat klopt en dat is voor mij iedere keer een beetje uit mijn comfortzone kruip

Een glittercandy: Helaas geen totaal succes

Ik kocht dit op het stoffencircus in Lommel en helaas ben ik de naam van de kraam al weer vergeten maar het is er eentje waar ik van dacht de oudste hier dol op ging zijn. Glitters en paardjes. Maar ja je leest het goed, ik dacht dat! Helaas was haar reactie toen mijn kleedje af was, bah groen, ... Ik heb nochtans lang getwijfeld het te kopen hoor want ja, wat zou ik er toch van maken, maar ineens zag ik de candy van La Maison Victor  voor me en was ik verkocht ;-) En dat werd het dus ook een candy van de La Maison Victor. Ik koos bewust voor een korte mouw aangezien ik het wel mooi vind als ze er dan een zwarte (kol)tui onder doet en zwarte panty. De zakken voerde ik met een ander kleurtje glittersweater en ik zocht een zilverkleurig glitterlintje! Zelf vond ik het wel geslaagd maar hier wordt het helaas niet mega veel gedragen :-( Weggeven mag ik het dan ook weer niet dus ja wie weet bedenkt ze zich nog?! Daarom dat ik helaas ook maar twee foto's heb. Dankzij Daisy zijn