Doorgaan naar hoofdcontent

Een nieuw hemd voor man lief ;-)


Ik heb al eens gezegd dat mijn man meestal een goede smaak heeft. En hij is één van die mannen die het geen straf vindt om mee te gaan naar de stoffenwinkel of naar het stoffencircus.
Integendeel meestal kiest hij voor zijn eigen ook wel een stofje uit. Soms valt dat tegen want onlangs koos hij een stofje waar ik een broek van moest maken. Ik dacht eerder dat hij zijn bomma een nieuw gordijn wilde cadeau doen.Maar goed we kochten de stof en ik volgde hem in zijn uitspraak : "Doe eens gek! ;-)"
Ik maakte de broek en op zich ben ik nog steeds wel heel tevreden van het model maar hij mag daar echt niet mee over straat! :-)
Nu dit stofje vond ik wel leuk. Ik twijfelde echter wel of het ideaal zou zijn voor een hemd maar meneer beschreef duidelijk wat hij wilde. Een hemd zoals het cliff hemd uit de La Maison Victor maar met rechte rugpas liefst een plooi in de rug en dan korte mouwen.
Het Cliff hemd maakte ik al eens eerder en dat hemd vind hij fijn omdat het wat meer getailleerd is als het andere hemd van La Maison Victor.
Zodoende begonnen we eraan. Nu om de rugpas mooi te krijgen heb ik wel gevloekt. Ik had getekend en op patroon geplakt en een nieuwe lijn getekend en alles leek te kloppen maar toen ik alles aan elkaar zette was het alles behalve recht. Dus getornd en toen zette ik in een vermoeide bui de rugpas vast aan de zijkant omdat ik de plooi vergeten was die ik bijgetekend had aan de hand van de uitleg van het theo-patroon.
Weer alles los en de dag nadien verder gedaan. Toen verliep alles gelukkig wel vlotter. Het hemd zat ineen en ik moest dus enkel nog knoopjes vast maken en knoopsgaten maken. Maar dat klusje stelde ik even uit. Eerst vond ik geen knoopjes en toen was ik even de "zin" kwijt ;-)
Maar zaterdag op het feest zei de man ineens en ik, ik heb niks nieuws. Dus vandaar dat ik er toch maar werk van gemaakt heb.
En vandaag moest man lief als tegenprestatie dus op de foto!




Stof: het stoffenparadijs Valkenswaard


Reacties

Populaire posts van deze blog

The Sew-Challenge: een lente maaksel

For English scroll down Deze week is het mijn beurt om met trots mijn creatie te tonen naar aanleiding van de sew-challenge. Vorige maand ben ik namelijk nog eens naar een blogmeet  georganiseer door  Davina  van de blog Woohoo by Davina geweest. Het was een super leuke ervaring. Mensen leren kennen van blogs en daar gezellig mee babbelen. Daar werd er ook gevraagd of we nog mee wilden doen aan de sew-challenge zoals vorige keer en ik twijfelde geen seconde en gaf me op. Ik werd gekoppeld aan een heel getalenteerde dame, namelijk Isabel van de blog  bel'Etoile . Deze dame naait niet alleen super mooie en creatieve kledingsstukken ze ontwerpt er ook nog eens. Ja, ik moet jullie niet vertellen dat ik het even warm kreeg. Voor degene onder ons die het nog niet gezien hebben, ze heeft ook een nieuw prachtig patroon uit dat je hier kan kopen! We mochten deze keer onze drie criteria in overleg afspreken en daar waren we het rap over eens. Het leek ons wel leuk iets te maken met

Een glittercandy: Helaas geen totaal succes

Ik kocht dit op het stoffencircus in Lommel en helaas ben ik de naam van de kraam al weer vergeten maar het is er eentje waar ik van dacht de oudste hier dol op ging zijn. Glitters en paardjes. Maar ja je leest het goed, ik dacht dat! Helaas was haar reactie toen mijn kleedje af was, bah groen, ... Ik heb nochtans lang getwijfeld het te kopen hoor want ja, wat zou ik er toch van maken, maar ineens zag ik de candy van La Maison Victor  voor me en was ik verkocht ;-) En dat werd het dus ook een candy van de La Maison Victor. Ik koos bewust voor een korte mouw aangezien ik het wel mooi vind als ze er dan een zwarte (kol)tui onder doet en zwarte panty. De zakken voerde ik met een ander kleurtje glittersweater en ik zocht een zilverkleurig glitterlintje! Zelf vond ik het wel geslaagd maar hier wordt het helaas niet mega veel gedragen :-( Weggeven mag ik het dan ook weer niet dus ja wie weet bedenkt ze zich nog?! Daarom dat ik helaas ook maar twee foto's heb. Dankzij Daisy zijn

Een mix-match jurkje naar eigen ontwerp

Mijn ultieme ontspanning na een dag werken is even achter mijn naaimachine kruipen. Even nergens anders aan denken, me even concentreren op het patroon of het naaien zelf. En dan gewoon even alles van me afzetten. Voltijds werken en drie kindjes in huis hebben het is soms een hele organisatie dus ik kijk echt uit naar die avondjes ontspanning ;-) Maar ja soms twijfel ik ook wel over hetgeen ik naai. Is het wel mooi genoeg, is het draagbaar, ... Want heel vaak hoorde ik van mensen: "Ja, mijn mama naaide vroeger ook en ik MOEST dat aan!" en dat is iets wat ik wil voorkomen bij mijn kindjes. Ik zou niet willen dat het naaisel van mama niet mooi genoeg is of er slordig of goedkoop uit ziet. En ja veel zelfvertrouwen heb ik helaas ook niet en ik ben dan ook nog eens een pietje precies dus soms werkt elkaar dat allemaal wel een beetje tegen. Nu als je denkt," hey en toch blogt die? !" Ja dat klopt en dat is voor mij iedere keer een beetje uit mijn comfortzone kruip